01 aug Tentoonstelling “Time, Timeless, Movement. 350 jaar balansveer”
De tentoonstelling Time, Timeless, Movement. 2025, georganiseerd in de prestigieuze Mesdagzaal van Pulchri Studio, presenteert een rijke en gevarieerde verzameling kunstwerken die op uiteenlopende manieren het thema tijd en beweging verkennen. De oproep voor deelname heeft geleid tot een overweldigende hoeveelheid inzendingen van hoge kwaliteit. Kunstenaars uit binnen- en buitenland lieten zich inspireren door het intrigerende spanningsveld tussen tijdelijkheid en tijdloosheid, tussen stilstand en beweging.
Door de grote verscheidenheid aan disciplines, stijlen en benaderingen zag de jury zich voor een uitdagende taak gesteld. Na zorgvuldige beraadslaging heeft zij een selectie samengesteld die recht doet aan de breedte én de diepgang van de inzendingen. De jury bestond uit: Nico Kervezee, Anneke Krijgsman, Jeroen Trimbos, Alexandra Siebelink en Marieta Reijerkerk.
Het gekozen thema bleek duidelijk tot de verbeelding te spreken: de grote hoeveelheid aanmeldingen getuigt van een gedeeld gevoel van urgentie én poëtische reflectie rondom de ervaring van tijd in onze hedendaagse wereld.
Deze bijzondere tentoonstelling is tot stand gekomen dankzij een samenwerking tussen Stichting Haegsche Tijd, de Zwitserse ambassade en Pulchri Studio. In het kader van deze samenwerking is er een speciale kunstprijs in het leven geroepen, die tijdens de tentoonstelling zal worden uitgereikt aan een kunstenaar wiens werk zich op bijzondere wijze weet te onderscheiden binnen het thema.
De tentoonstelling is niet alleen een visuele reis door tijd en beweging, maar ook een uitnodiging om stil te staan bij wat ons als mensen met elkaar verbindt: het onvermijdelijke verstrijken van de tijd, de kracht van herinnering, en de schoonheid van het moment.
Genomineerden in alfabetische volgorde:
Teo Baehler, Michael Bom, Caroline Koenders
Juryrapport
Teo Baehler – Dynamics (video-installatie)
Het werk van Teo Baehler is genomineerd vanwege de kracht waarmee hij een universeel beeld weet op te roepen. In zijn film Dynamics staat de tijd centraal als een voortdurend veranderende kracht. Alles is in beweging, niets blijft zoals het was. Deze vergankelijkheid weet Baehler te vangen in een gelaagde audiovisuele ervaring waarin beeld en geluid elkaar
versterken. De muziek is bijna minimalistisch van karakter: herhalend, pulserend, en als een klokslag die de tijd markeert en tegelijk vertraagt. De film toont zorgvuldig gefotografeerde mutatieprocessen — subtiele verschuivingen, vervormingen en overgangen — die langzaam een visueel ritme vormen. Beeld en klank smelten samen tot een poëtisch geheel dat de kijker uitnodigt tot contemplatie. Baehler laat zien hoe veranderingsprocessen niet alleen wetmatig of biologisch zijn, maar ook esthetisch en emotioneel geladen. Dynamics is daarmee niet alleen een film, maar ook een reflectie op onze waarneming van tijd, verandering en het ongrijpbare nu.
Michael Bom – Time patterns – kinetisch object
De jury is onder de indruk van het werk Time Patterns, een analoge, kinetische installatie waarin tijd, beweging en waarneming op verfijnde en tegelijk directe wijze samenkomen. Door het gebruik van stippen, roterende filters en doorzichtige lagen ontstaat een voortdurend veranderend beeld, waarin ritme en verstoring, herhaling en variatie elkaar afwisselen. Wat het werk bijzonder maakt, is de fysieke, tastbare manier waarop het de abstracte notie van tijd zichtbaar maakt. De beweging is subtiel maar onafgebroken; afhankelijk van het standpunt van de kijker en de lichtinval ontstaan telkens nieuwe patronen en visuele spanningen. De toeschouwer is geen passieve waarnemer, maar wordt actief betrokken bij het verloop van het werk.
Caroline Koenders – Moebius – mezzotint
Het werk van Caroline Koenders intrigeert door de subtiele manier waarop zij het begrip tijd vormgeeft. In haar mezzotint van een Moebius ring wordt tijd niet lineair verbeeld, maar als een continue, cyclische beweging zonder begin of einde. Deze oneindige lus fungeert als metafoor voor de eeuwige herhaling en het ongrijpbare karakter van tijd. De gekozen techniek – mezzotint, ook wel zwartekunst genoemd – versterkt deze thematiek. Het is een ambachtelijke en geduld vergende werkwijze waarin van donker naar licht wordt gewerkt. Koenders hanteert deze techniek met grote verfijning. Door het zorgvuldig opbouwen van half tonen ontstaat een beeldruimte waarin zwart en wit, licht en massa elkaar afwisselen en in evenwicht houden. Achter het zwart schuilt het wit, achter de massa de lichte ruimte. Zo ontstaat een visuele reflectie op tijd, waarin het moment lijkt op te lossen in een voortdurende overgang. De kijker wordt uitgenodigd stil te staan bij de traagheid van het maakproces, bij de gelaagdheid van waarneming en bij de poëzie van een vorm die zichzelf eindeloos herhaalt.
En de winnaar van De Haegsche Tijd Prijs is…..
Teo Baehler met de video-installatie Dynamics
